کد مطلب:40472 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:23

گنجینه پرسمان » تاريخ و سيره

در قرآنكريم آمدهاست كه زنان پيامبر اكرممادران مؤمنان هستند(احزاب، 6.); در اين صورت آيا عايشه را ميتوان از اعمالش مبرا دانست؟

خداوند متعال ميفرمايد: النَّبِيُّ أَوْلَيَ بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنفُسِهِمْ وَ أَزْوَ َجُهُوَّ أُمَّهَـَتُهُم...;(احزاب،6) پيامبر نسبت به مؤمنان از خودشان سزاوارتر است; و همسران او، مادران آنها ]مؤمنان[ محسوب ميشوند... .

1. اين ارتباط و پيوند معنوي، تنها تأثيرش مسأله حفظ احترام و حرمت ازدواج با زنان پيامبراكرمبوده; چنان كه در آيات بعدي همين سوره، حكم صريح تحريم ازدواج با آنها بعد از رحلت پيامبراكرمبيان شدهاست.

2. اينكه قرآنكريم، همسران پيامبر را مادران مؤمنان معرفي كرده فقط از اين جهت است كه در جايگاه و مقام همسري رسولخدا هستند يعني جايگاه همسر بودن پيامبر، محترم و با ارزش است. اينجا بحث شخص نيست; بلكه سخن در شأن و جايگاه همسري پيامبر اكرم است و خطاب قرآن كريم شخصيت و عنوان همسران است.

3. در روايات اسلامي آمدهاست كه مخالف عليبن ابيطالبفاسق و محاربان با آن حضرت، كافرند.

پيامبر اكرمخطاب به حضرت عليفرمود: يا علي!... فمن مات علي بغضك مات يهودياً او نصرانياً; اي علي! هر كس بميرد و دشمني تو را در دل داشته باشد، ]بر دين[ يهودي يا نصراني مرده است. يا علي لا يحبك الامؤمن ولا يبغضك الا منافق; اي علي! هيچ كس تو را دوست ندارد، مگر اينكه مؤمن باشد و هيچ كس تو را دشمن نميدارد; مگر اينكه منافق باشد. و...(ر.ك: بحارالانوار، علامه مجلسي;، ج 39، ص 246 ـ 334، داراحيأ التراث العربي، بيروت / كنز العمال، المتقي الهندي، ج 11، ص 622، مؤسسة الرساله بيروت.)

بنابراين با توجه به مخالفت و دشمني عايشه با حضرت عليكه از جهت تاريخي مسلّم است، آيا ميتوان او را مبرّا و مؤمنه دانست؟!

4. از آية 10 سورة تحريم روشن ميشود كه زن پيامبر بودن، به تنهايي باعث تبرئة شخص نميشود، چنان كه قرآن مجيد در اين آية شريفه، زن حضرت نوح و لوط را جهنمي ميداند: ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ امْرَأَتَ نُوحٍ وَ امْرَأَتَ لُوطٍ كَانَتَا تَحْتَ عَبْدَيْنِ مِنْ عِبَادِنَا صَـَـلِحَيْنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمْ يُغْنِيَا عَنْهُمَا مِنَ اللَّهِ شَيْ ئ‹ًا وَ قِيلَ ادْخُلاَالنَّارَ مَعَ الدَّ َخِلِينَ ;(تحريم،10)

در روايات پيشوايان معصوم: نيز آمده است: آين آيه مَثلي است كه خداوند براي همسران پيامبر; عايشه و حفصه زده است.(تأويل الايات، سيد شرف الدين حسيني استرآبادي، ص 675ـ676، انتشارات جامعة مدرسين.) تا بفهمند كه همسر و مرتبط بودن با پيامبر6 سودي به حال آنان ندارد.

جهت آگاهي بيشتر در اينباره به بحارالانوار، علامه مجلسي، ج 22، ص 233 نشر مؤسسه الوفأ بيروت، مراجعه فرماييد.